Gizem Yıldırım
speaker
#speaker
#journalism
Gizem’in Gizemi
yildirimgizem.blogspot.com
Carpe Diem
04 Jul 2019
İnsanlar bana hep nasıl bu kadar pozitif olabildiğimi soruyor. İçimdeki olumsuz düşüncelerle savaşım olumlu sonuçlanıyor demek ki. Ben hep gülmeyi seçtim. Çoğu zaman içten, bazı zamanlarda ise maske olarak.
Hiçkimse, hiçbir kuvvet size 2 dakika sonranızı veremeyeceği gibi 2 dakika öncenizi de geri veremez. Sadece an’da yaşıyoruz.
Üzüldüğümüz çoğu şey aslında sınavımızdır. Düşünün ki, önceden ağladığınız bir kişi veya durumun üzerine bir sonraki daha da iyileşerek gelmedi mi? Sınandığınız şey aslında bir nevi sınavınızdır. Bunların farkına vardığımda olayları kabullenip sindirerek yaşamaya devam ettim. Ve her yenildim sandığımda, kendimin farkına varıp gücümü topladım. Önceden üzüldüğüm şeyler şu an gündemimde bile olamazken, şu an yaşadığım olumsuz olaylar bu anımı neden mahvetsin? Her şey geçer. Ve siz kabullenip devam edebildiğinizde hayat sizden o an aldıklarını, yerini daha da güzelleştirerek geri verir. Unutmayın ki, mucizeler hep en umulmadık zamanlarda gelir...
Eski Fotoğraf
03 Jul 2019
Galerimi kurcalıyordum, bir anda unuttuğum o fotoğrafım önüme düştü; 3 yaşındaki hâlim. . Yaşayacaklarımdam habersiz, kalp kırıklıklarını tatmamış, kırılmamış, mutlu ve bir o kadar da yaşadığım güzel anları yaşamamış ben. Sordum içimdeki küçük kıza, neden böyle oldu? Nasıl bu kadar kırıldın değil de, seni bu kadar kırmalarına nasıl izin verdin? İçindeki o inançla hayatta ne olursa olsun hep mutlu olacağım diye kendine söz verip, o sözünü bozduran neydi? İnancın neden yok oldu?
Hayat bazen bizleri öyle noktalara getirir ve yapmam dediğimiz şeyleri yaptırır ki biz bile kendimize inanamayacak hâle geliriz. O zamanlarımı düşünüyorum da, ne kadar mutluymuşum. Ne kadar dertsiz ve huzurluymuşum. Zamanı geri alamayız evet ama bu duyguları tekrar tatmak için nelerden vazgeçmez ki insan? Ve evet şu da var ki, yaşadığımız bunca süredeki iyi ve kötü olaylar bizleri olgunlaştırıp bizi biz yaptı... Tekrar fotoğrafıma baktım ve küçük kıza, şu anki çoğu şeyle savaşmayı öğrenmiş hâlimle yine mutlu olacağıma söz verdim.
Hayat bazen bizleri öyle noktalara getirir ve yapmam dediğimiz şeyleri yaptırır ki biz bile kendimize inanamayacak hâle geliriz. O zamanlarımı düşünüyorum da, ne kadar mutluymuşum. Ne kadar dertsiz ve huzurluymuşum. Zamanı geri alamayız evet ama bu duyguları tekrar tatmak için nelerden vazgeçmez ki insan? Ve evet şu da var ki, yaşadığımız bunca süredeki iyi ve kötü olaylar bizleri olgunlaştırıp bizi biz yaptı... Tekrar fotoğrafıma baktım ve küçük kıza, şu anki çoğu şeyle savaşmayı öğrenmiş hâlimle yine mutlu olacağıma söz verdim.
